Nico Dekker

Deze week een iets kortere blog omdat ik het heel druk heb om met Brigitte leuke dingen te doen gedurende haar tien dagen verblijf. Volgende week hoop ik weer alle tijd te hebben om een uitvoeriger verhaal te schrijven. Als compensatie dan maar veel foto’s deze week.

Zondag 10 juli

Vandaag een heeele belangrijke dag, vanmiddag komt Brigitte aan op Los Angeles Airport (LAX). Echt iets waar ik weken naar uitgekeken heb. ’s-Ochtends loop ik het huis nog even na of alles schoon en netjes is. De koelkast wordt gecontroleerd, ja er staat een lekker lokaal wit wijntje koud, kortom, ik ben er klaar voor. Omdat ik niet eerder op het vliegveld ben geweest om iemand op te halen wil ik ruim op tijd vertrekken zodat ik niet voor verrassingen kom te staan met parkeren. Vlak voordat ik richting LA wil vertrekken komen Nick en Amanda langs aan de Roadrunner. Ze komen een nieuw bed bezorgen voor een van de slaapkamers die nog leeg stond. Ik help Nick even met het naar boven tillen van de bedonderdelen. Vanaf nu zijn alle vijf slaapkamers beschikbaar voor bewoning. Ik heb met Brigitte de beschikking over de Master bedroom.

Na het sjouwwerk stap ik snel in de auto om naar Los Angeles te rijden. Ondanks dat het zondag is is het best wel druk op de weg, maar ik ben nog steeds ruimschoots op tijd. Het parkeren op het vliegveld verloopt bijzonder soepel en ik sta pal voor de aankomstterminal. Ik zeg laat de KLM 603 maar landen.

Een uurtje nadat Brigitte geland is komt ze de “tunnel” uitlopen. Ze heeft haar nieuwe hoed op en weet niet hoe snel ze in mijn armen moet vallen. Heerlijk, weer samen. De vlucht is soepel verlopen en ondanks vertraging bij het vertrek toch keurig op tijd geland. We rijden op ons gemakje vanuit LA naar Thousand Oaks. Om halfzes arriveren we aan de Roadrunner, Brigitte voelt zich gelijk weer thuis omdat we hier in November ook geweest zijn. Ik schenk een wit wijntje in voor Brigitte en neem zelf een koud biertje. We genieten nog even op het terras van het heerlijke weer en eten iets simpels van de barbecue. Omdat het een lange dag is geweest voor Brigitte gaan we redelijk op tijd naar bed.

 

Maandag 11 juli

Wat een heerlijk gevoel is dat, ‘s-ochtends wakker worden naast je eigen vrouw. We zijn allebei rond zes uur wakker en Brigitte voelt zich opmerkelijk fit en schijnt geen last te hebben van een jetlag. Gezellig drinken we een kop koffie en nuttigen een simpel ontbijtje.

 

 

 

 

 

 

 

Vandaag gaan we lekker toeristisch toeren. Eerst naar Channel Islands, een wijk van Oxnard met een hele grote jachthaven. Dit is ook de plek waar de zeehonden zitten. Heerlijk slenteren we langs de haven en kijken of de zeehonden al aanwezig zijn. Zo vroeg op de dag zijn ze in geen velden of wegen te bekennen.

 

Dinsdag 12 juli

’s-Ochtends staat het zonnetje al heerlijk te schijnen, na een simpel ontbijtje gaan we richting Santa Barbara, zo’n 100 kilometer noordelijk van Thousand Oaks. We parkeren gratis pal aan de boulevard met de restrictie dat we maximaal 2 uur mogen blijven staan. We wandelen heerlijk over de boulevard en pier. Omdat de twee uur parkeertijd er bijna opzitten verplaatsen we de auto naar een betaalde parkeerplaats. Op deze parkeerplaats komen we een idioot uitgedoste auto tegen, je vraagt je af of je daar nog wel gewoon mee kan rijden op de openbare weg.

 

Op de terugweg van Santa Barbara rijden we via Channel Islands en drinken daar gezellig iets op een terrasje en ja, zowaar twee zeehonden liggen inmiddels heerlijk te zonnen op de steiger.

 

Woensdag 13 juli

Vandaag staat Venice Beach op het programma, iets zuidelijker als Santa Monica. Het routesysteem op mijn telefoon brengt ons zonder problemen tot pal op de boulevard. We kunnen daar de hele dag parkeren voor 9 dollar, dat is nog eens betaalbaar.

 

Venice Beach is totaal anders als b.v. Santa Monica en Santa Barbara, een mengelmoes van straatartiesten, winkeltjes en heel veel zwervers. Het lijkt wel een stukje vergane glorie hier. Wel moet ik opmerken dat het een hele lange boulevard is, we zijn dik twee uur bezig om de hele boulevard op en neer te lopen. Hier nodigt geen enkel tentje echt uit om iets te eten of drinken in onze ogen, dus dat doen we straks wel

 

Donderdag 14 juli

Vandaag staat een bezoek aan Las Vegas op de planning. Deels zakelijk vanwege een klant die daar “live” gaat met onze software en deels privé als ontspanning. Om zes uur in de ochtend vertrekken we al vanaf de Roadrunner richting Las Vegas, een rit van ruim 500 kilometer. Rond dit tijdstip is het nog redelijk rustig op de weg, maar bij Los Angeles blijft het altijd druk.

Na een lange rit door de woestijn waarbij de temperatuur alleen maar oploopt arriveren we rond elf uur bij onze klant.

 

Tijdens onze rondleiding doen we ons tegoed aan de mini-komkommers, verser kan je ze niet hebben.  We spreken met Frans af om s-avonds naar de befaamde “strip” in Las Vegas te gaan, wij gaan eerst op weg naar ons hotel, zo’n 20 kilometer buiten Las Vegas. Het hotel dat ik geboekt heb ligt aan een meer, Lake Las Vegas. Het hotel is een verademing in vergelijk met het hotel in Watsonville waar ik eerder geslapen heb. Netjes, ja zelfs een beetje chique. Na onze koffers op de kamer te hebben gebracht wandelen we naar beneden naar het terras en zwembaden. Vandaar heb je een schitterend uitzicht over het meer. Op het terras drinken we gezellig een mexicaans biertje en bestellen iets eenvoudigs te eten. Ik gegrilde kippepootjes en Brigitte en soort van wrap met sla en vis. Mijn kippepootjes smaken heerlijk, de wrap van Brigitte is een tegenvaller, de vis moet je met een vergrootglas zoeken.

 

 

Rond zes uur rijden we weer richting Vegas om Frans op te halen bij zijn hotel. Hij staat al voor de deur te wachten en we gaan richting het centrum van Vegas. Opgemerkt moet worden dat het nog steeds vreselijk warm is, temperaturen van boven de 40 graden Celsius. Het is nog een hele puzzel om parkeerplaats te vinden, we zitten precies aan de achterzijde van alle hotels en rijden per ongeluk zelfs een parkeergarage in die bestemd is voor personeel. Uiteindelijk parkeren we in een parkeergarage bij de T-Mobile Arena (altijd goed ;)), onze tour kan beginnen. Ondanks dat het een doordeweekse dag is krioelt het van de mensen en dit gaat zo 24 uur per dag door. We kijken onze ogen uit en maken veel foto’s.

 

In het eerste de beste casino dat we binnenlopen, het Bellagio, stop ik 1 dollar in een van de gokkasten waarvan de werking mij volslagen vreemd is. Tot mijn verbazing zegt het apparaat ineens dat mijn “credit” 50 dollar is, het zal toch niet. Frans en Brigitte geloven allebei niet dat dit klopt. Ik druk op de knop “Cash” en ……. Het apparaat lijkt op tilt te slaan. “Initializing …”. Plotseling wordt er een kaartje uitgespuugd met daarop de tekst “VOID”, gevolgd door een tweede kaartje met daarop groot de tekst US $ 50,- YES!!! Nu op zoek naar de “Cashier” om de winst te innen. Frans koopt in het Bellagio ook een kaartje voor de voorstelling van Cirque Du Soleil voor vrijdagavond. Uiteindelijk eten we wat in een Mexicaans restaurant in Planet Hollywood. Na nog een uurtje slenteren is voor ons de avond voorbij en gaan we op zoek naar onze auto. Redelijk uitgeput vallen we al snel in slaap als we terug zijn in ons hotel.

 

Vrijdag 15 juli

Vandaag gaan we weer terug naar Thousand Oaks maar dat gaan we doen via een kleine omweg. We willen de Hooverdam bezoeken die op zo’n drie kwartier rijden van Vegas ligt. Bij aankomst wordt iedere auto geïnspecteerd alvorens je het terrein op mag. Na een paar bochten is het meteen al een indrukwekkend gezicht, pfff wat een bouwwerk. Buiten is de temperatuur nog steeds ruim boven de 40 graden Celsius en iedere stap die je doet kost moeite. Maar het is de moeite waard en we maken heel veel foto’s. De dam is tussen 1931 en 1936 gebouwd en ligt precies op de grens van Arizona en Nevada.

 

 

 

Zaterdag 16 juli

Omdat onze voorkeur qua woonruimte toch wel uitgaat richting Channel Islands (Port Hueneme) zijn we vanochtend door wat wijken daar gaan rijden. Je ziet niet veel huizen met iets van een tuintje, wel heel veel huizen met een aanlegsteiger aan het water of direct aan het strand gelegen. Tussen de middag eten we een broodje bij Subway en kopen terloops bij Wallmart nog een korte broek voor Brigitte. ’s-Middags gaan we gezellig nog iets drinken op het terras bij de Lazy Dog en halen lekkere hamburgers en reuze gamba’s bij Farmers Supermarkt Sprouts voor op de barbecue.