Monthly Archives: August 2016

California week 33

Zondag 14 augustus

Vandaag een heerlijk luie dag gehouden. Wel bezig geweest uiteraard met mijn blog bijwerken, barbecue voorbereiden en wat dingetjes testen op de computer. Tussendoor ook nog wat TV gekeken, de Olympische Spelen in Rio natuurlijk. Het valt op dat de meeste uitzendingen hiervan ‘s-avonds plaatsvinden en dus niet rechtstreeks zijn. Uiteraard op z’n Amerikaans met heel veel reclames tussendoor. Ik moet zeggen, er zitten juweeltjes van reclamespots tussen zoals b.v. onderstaande van United Airlines.

Deze week verder een iets andere blog, niet meer echt een per dag verhaaltje maar meer een samenvatting van de afgelopen maanden. Ik moet zeggen de maanden zijn voorbij gevlogen. Op zich is dat natuurlijk een goed teken. Het betekent dat ik me niet heb verveeld.

Het lijkt inmiddels een eeuwigheid geleden dat ik hier eind mei aangekomen ben. Een klein beetje bruine kleur opgedaan, maar ik ben niet zo van het zonnebaden, dus alleen de armen en gezicht vertonen straks dat ik in een zonnig oord geweest ben. Oh ja, mijn haar is volgens mijn moeder ook een stuk grijzer geworden, zal ook wel door de zon komen.

Het kantoor is inmiddels een echt kantoor geworden. Ik weet nog goed dat de bureaus in elkaar geschroefd werden de tweede dag dat ik hier was. En nu mogen we toch wel zeggen dat het een echt kantoor geworden is. Prima netwerkmogelijkheden, het is alsof ik gewoon op het bedrijfsnetwerk in Nederland zit, en eigenlijk is dat gewoon ook zo. Met de dank aan alle mensen van ICT die ook buiten de normale werktijden geholpen hebben om alles up-and-running te krijgen. En ook als er een computer geconfigureerd moest worden was het geen probleem om dat op voor Nederland rare tijden te doen. Paul, een compliment aan al jouw mannen (John, Martijn en Marc in willekeurige volgorde). PS volgende week nog 1 nieuwe tablet configureren 😉 lukt dat?

Ook telefonisch zijn we inmiddels goed bereikbaar. Verdeeld over de verschillende bureaus staan er zes toestellen met uitgebreide mogelijkheden. Vervelend is wel dat je in Amerika te pas en te onpas gebeld wordt met reclameboodschappen, computerboodschappen en meer van dat soort ongein. Inmiddels hebben we al door dat dit voornamelijk op de tweede lijn gebeurt. Dit is een nummer dat voor de buitenwereld niet bekend is. Het hoofdnummer heeft helemaal, of bijna geen last van dit “stalking” probleem. Dus bij het opnemen van de telefoon even opletten welke lijn het is. Lijn 2 betekent bijna altijd dankjewel zeggen en neerleggen.

Uiteraard is het kantoor voorzien van airconditioning, maar die zetten we meestal pas tegen de middag aan. Je werkt in een warm land of niet, dan moet je dat ook aan de kantoortemperatuur een beetje kunnen voelen. Ruim een week geleden is er ook een grote massief houten tafel gemaakt door een Mexicaanse timmerman. Neem daarbij twee kleine zitjes en een bijzettafeltje en we hebben ook een prima ontvangstruimte voor gasten en klanten.    

Verder is het kantoor voorzien van een keuken met een soort Amerikaans Nespresso apparaat met de hele Nederlandse naam “Keurig”. Ik zou niet eens weten hoe je dat nou precies in het engels zou moeten uitspreken. Maar goed er gaan een soort capsules in en er komt koffie uit en daar gaat het om. Oh ja, grote bekers koffie want alles moet hier groot zijn, voor de kenners 8 oz. in een beker. Daarnaast hebben we de beschikking over een waterkoker voor de thee liefhebbers en een joekel van een koelkast. Ik zeg toch, alles moet hier groot zijn. Ik denk dat de gemiddelde amateur voetbalvereniging op een zaterdag genoeg zou hebben aan een gevulde koelkast als deze. En de keukenkastjes bevatten mokken, borden, bestek en schoonmaakartikelen.

Tenslotte hebben we nog de beschikking over een soort van opbergruimte waar o.a. de netwerkinfrastructuur en telefooncentrale staan, of liever gezegd hangen in een 19” rack. Verder wat stellingen met promotiemateriaal, folders en kantoorbenodigdheden.

Zijn er dan helemaal geen nadelen van het kantoor te noemen? Nou nee, eigenlijk niet of het zou moeten zijn dan het best wel een stevige wandeling is naar de toilet, die zit bijna aan de andere kant van het gebouw. Maar geen probleem, dat is goed voor de lichaamsbeweging, de hele dag zitten is ook niet alles.

 

Schitterend uitzicht met bewolking beneden in de vallei

Schitterend uitzicht met bewolking beneden in de vallei

Wasgoed droogt lekker snel hier

Wasgoed droogt lekker snel hier

 

 

De afgelopen 3 maanden heb ik gewoond in ons “company-house” op een gated-community. Vanaf daar is het ongeveer 15 minuten rijden naar kantoor, dus prima te doen. Het huis in Thousand Oaks ligt op ongeveer anderhalf uur rijden van Los Angeles dus een prima locatie. Opvallend is dat het huis echt in de heuvels ligt en het kantoor in de vallei. Dat geeft soms opvallende situaties. Je kan ’s-ochtends vanaf huis vertrekken in de stralende zon en terwijl je naar kantoor rijdt (bergaf) volledig in de mist of laaghangende bewolking terecht kan komen. Maar het gekke is dat het ook andersom kan zijn. Hier in Thousand Oaks mistig en bewolkt en beneden in de vallei het mooiste weer van de wereld.

Buitentemperatuur naar 43 graden Celsius

Buitentemperatuur naar 43 graden Celsius

Deze situatie heeft ook gevolgen voor het algemene weerbeeld. Is het hier in Thousand Oaks het mooiste weer van de wereld en jij rijdt naar de kust (+/- 30km) dan kan het daar best wel een frisjes en bewolkt zijn, vaak ook meer wind. Kortom heel veel verschillen in weer tussen het berggedeelte en de platte vallei. Het fenomeen “zwoele zomeravonden” kennen we hier niet. Om een uur of 7 a 8 begint het buiten best wel frisjes te worden. Voor Nederlandse begrippen altijd nog een prima temperatuur maar voor korte mouwen en iemand met weinig speklaag niet echt lekker.

Ik ben inmiddels dikke maatjes met Dodger, de hond van de buren. Bijna iedere middag zit hij trouw op me te wachten aan de andere kant van het hek. Als het even kan dan haal ik hem op en begint hij te rennen in onze tuin. En als hij vindt dat het ophalen te lang op zich laat wachten dan laat hij dat doormiddel van een blaf wel even weten.

Dodger, de buurhond

Dodger, de buurhond

Autorijden is hier heel relaxt al moet ik nog wel steeds wennen aan mijn buitenspiegels. Een grote “dode hoek” hebben ze opgelost door de plaatsing van een extra spiegeltje. Daar moet je wel heel goed op letten want ik heb al gehad dat ik in mijn gewone linker spiegel geen auto’s zag maar dat er wel een auto naast me reed. Goed opletten dus, en over je schouder kijken bij passeerbewegingen. Over het algemeen houdt iedereen hier zich keurig aan de verkeersregels. Op de snelweg gaat het gemiddeld met een gangetje van 65 tot 70 Mile. Op de meeste snelwegen is 65 Mile de maximale snelheid. Op enkele snelwegen mag je zelfs 70 rijden, toemaar. Wat ook wel lekker is dat je hier gewoon links en rechts mag inhalen. Dat betekent wel dat je moet opletten met het van baan verwisselen, het kan zomaar zijn dat iemand aan de rechterkant passeert.

Kruispunten met een STOP bord zijn ook heel bijzonder, je staat versteld van de discipline van Amerikanen. Niks geen links of rechts voorrang, degene die het eerst aankomt bij zo’n kruising mag het eerste rijden. En ik moet zeggen dit werkt wonderbaarlijk goed. Iedereen houdt zich aan deze regels en het verloopt allemaal bijzonder gemoedelijk. Een dergelijke verkeersregel zou in Nederland ondenkbaar zijn.
Ook de plaatsing van stoplichten vergt enige gewenning. In Nederland zijn we gewend dat de stoplichten voor de kruising staan, in Amerika staan ze aan de overkant van de kruising. Veel duidelijker want je krijgt nu geen hernia van het omhoogkijken naar de stoplichten. En dan nog een bijzondere, tenzij anders aangegeven mag je bij stoplichten die op rood staan gewoon rechts afslaan. Uiteraard wel goed uitkijken of er geen gevaarlijke situaties ontstaan maar in de praktijk werkt dit gewoon goed. Ik kan wel zeggen dat ik na drie maanden wel aardig gewend ben in het Amerikaanse verkeer. Mijn Californische rijbewijs halen is er net niet meer van gekomen vanwege tijdgebrek. Ik heb wel on-line een aantal proefexamens voor de theorie gedaan en die gaven een positief resultaat te zien. Dus ik heb er goede hoop op dat ik het rijbewijs vrij eenvoudig kan gaan halen, geen idee hoe lastig de “driving-test” zelf is, maar volgens Nick en Amanda valt dat wel mee.

De zon gaat bijna onder rond de klok van acht

De zon gaat bijna onder rond de klok van acht

De laatste dagen staan hier voor de deur. Afgelopen weekend is collega Frans hier aangekomen om hier 4 weken te gaan werken en de moestuin te verzorgen.

De eerste, kleine komkommer in ontwikkeling

De eerste, kleine komkommer in ontwikkeling

Woensdag staat het voorlopig laatste klantbezoek op het programma en donderdagochtend de koffer inpakken. Donderdag laat in de middag vertrek ik vanuit LA richting Amsterdam om vrijdag rond 12 uur in de middag op Schiphol te arriveren. Wat ik gezien heb zijn de weersverwachtingen voor Nederland best wel behoorlijk. Dan even een weekendje bijkomen en maandagochtend om 7 uur richting De Lier.

Ik hoop dat ik jullie de afgelopen maanden goed op de hoogte heb kunnen houden van mijn “reilen en zeilen” hier in California en dat jullie de verhalen met plezier gelezen hebben.

 

Groetjes,

Nico

 

 

California week 32

Zondag 7 augustus

Een heerlijke rustige dag die compleet bewolkt begint, dat ziet er niet echt lekker uit. Gelukkig klaart het weer rond 11 uur op en begint de zon uitbundig te schijnen. Ik heb vanmiddag afgesproken om te gaan kijken bij het kanoën van Nick en zijn familie in Channel Islands. Op het moment dat ik arriveer zijn zij al een minuut of 10 vertrokken maar gelukkig weet ik de route die ze gaan doen, dus ik kan ze onderweg vanaf de brug aanmoedigen. In tegenstelling tot Thousand Oaks is het hier helemaal bewolkt, niet echt lekker.

WP_20160807_14_51_08_Rich WP_20160807_15_04_08_Rich

Ze hebben ook twee kleinkinderen bij zich die prinsheerlijk voor in de kano zitten. Ik bereken dat ze ongeveer een half uurtje nodig hebben om weer bij het verhuurbedrijf aan te komen maar dat loopt toch behoorlijk uit. Na ongeveer een uurtje staan ze uiteindelijk weer veilig op de kant en gaan we op naar de donuts zaak om voor de kids een donuts te kopen. We rijden met zijn allen naar de andere kant van de haven om daar gezellig iets te drinken en een eenvoudige snack te nuttigen. Er staat een bandje te spelen op het terras van Waterside en het zonnetje komt gelukkig weer tevoorschijn. Al met al een hele gezellige middag.  

 

Maandag 8 augustus

Zoals gebruikelijk het gewone ritueel, wekker om 6 uur, douchen, koffie en op naar kantoor. Al heel vroeg, halfacht, contact met de ICT afdeling in Nederland. Ze willen op afstand een computer configureren en ik help ze even door toegang tot de computer te verlenen. Het lukt niet om alles in 1 keer af te krijgen, morgen weer een nieuwe kans.

Per email komt er een vraag van een klant waar ik geen antwoord op weet omdat het over klimaatachtige zaken gaat. Ik stuur de vraag door naar Nederland.

Verder het grootste gedeelte van de dag bezig geweest om een klein stukje maatwerk te maken voor een klant. Tot mijn grote verrassing blijft mijn ontwikkelomgeving het gewoon doen terwijl ik daar vorige week nogal problemen mee had. Er komt ook een mailtje binnen van de makelaar met een mogelijk huis. Het huis zelf ziet er best behoorlijk uit van binnen, echter geen tuin maar een betonnen plaatsje van 1 bij 2 meter. Niet echt handig met drie honden.

Verder een rustige dag en rond halfvijf rij ik richting huis.

 WP_20160810_20_16_25_Rich

Dinsdag 9 augustus

Om 7:15 weer aanwezig op de zaak, maar het verder configureren van de computer op afstand door de ICT afdeling kan niet doorgaan. Collega John is in de nacht van maandag op dinsdag vader geworden en dan heb je hele andere dingen aan je hoofd als computers configureren. Ik ga lekker verder met mijn maatwerk oplossing voor een klant en beantwoord wat e-mails. Eigenlijk vliegt de dag voorbij en voor ik het weet zit ik weer in de auto richting de Roadrunner. Bij de ingang van het complex staat er een bestelbus voor me waarvan een bepaalde tekst me aantrekt: “We begin with Excellence and then go beyond!” een perfecte slogan om de kwaliteit van je bedrijf aan te geven.

 Excellent

 

Woensdag 10 augustus

Keurig op tijd, 7:15 op kantoor waar ik begin met een lekkere mok koffie te maken. Er is weer een mailtje van de makelaar met een mogelijk beschikbaar huis.

Vandaag vertrekt Laura weer terug naar Nederland. Haar vlucht gaat rond 5 uur dus ze wil tussen 12 en 1 vertrekken richting LA Airport. Ik heb eerst nog een afspraak bij een klant maar ik besluit om tussen de middag te gaan lunchen aan de Roadrunner. We hebben in de koelkast nog hotdogs staan, zuurkool uit een blik en hotdog broodjes. Dus de barbecue gaat even aan en binnen 10 minuten zitten we aan heerlijk verse hotdogs. Ik controleer met Laura even alle spullen die hier moeten blijven zoals kantoorsleutels, toegangskaart voor het complex en zwembad etc. Alleen de telefoon simkaart houdt Laura nog even bij haar i.v.m. navigatie naar het vliegveld. We spreken af dat ze die in Nederland afgeeft aan collega Frans.

Om halfeen laden we de koffers in en vertrekt Laura richting Los Angeles voor haar vlucht naar Nederland. Ik werk de rest van de middag vanaf thuis, lekker rustig.

WP_20160810_12_28_56_Rich WP_20160810_12_30_33_Rich

   

Donderdag 11 augustus

Omdat ik alleen ben aan de Roadrunner hoef ik om 6 uur in de ochtend niet zachtjes te doen. Beneden lekker een potje koffiezetten en op de computer de e-mail checken. Dan een jump onder de douche en op naar kantoor. Nick heeft aangegeven dat hij vandaag niet op kantoor komt i.v.m. afspraken bij klanten. Het komt er dus op neer dat ik de hele dag alleen zit 😉 Alleen op de gang kom ik af en toe iemand tegen als ik naar de toilet loop. Vandaag ook maar eens begonnen met het opschonen van databases op mijn computer, de vrije harddisk ruimte begon snel af te nemen dus een grote schoonmaak kan geen kwaad. Geheel onverwacht staat de leverancier van de bureaus binnen met vier ladenblokken voor bij de bureaus. Handig is dat er bovenop een soort van kussen zit zodat je ook gewoon op kan gaan zitten.

De dag verloopt verder rustig en is eigenlijk voorbij voor ik het in de gaten heb. Om halfvijf en ga ik richting Roadrunner. Thuis sla ik lekker aan het koken en maak een verse chili schotel. Is goed gelukt moet ik zeggen, en nog over voor morgen.  

WP_20160811_18_02_18_Rich 

Vrijdag 12 augustus

Het laatste dagje van de week, wat vliegen de dagen toch voorbij. Om halfacht contact met John van de ICT afdeling, hij wil de computer verder configureren waar hij afgelopen maandag mee begonnen was. Ik verleen hem toegang en voor ik het weet is de configuratie op afstand klaar. John heeft twee weken “zwangerschaps-verlof”, dus mooi dat het nu helemaal klaar is.

Als ik ’s-middags een toiletbezoek combineer met een rookpauze zie ik buiten achter het vliegveld enorme zwarte rookwolken de lucht in gaan. Dit is niet iets van een natuurbrand of zo maar waarschijnlijk iets van een bedrijfspand of zo dat in de brand staat.

WP_20160812_15_53_46_Rich

Nick is vandaag ook de hele dag op kantoor, wel zo gezellig. Ik realiseer me ineens dat er bij de levering van de desktop computers ook losse geheugenmodules geleverd waren. Deze zijn nog niet in de computers geplaatst dus ik verdiep mij eens in het openen van de computerkasten. Het openen is geen probleem, maar om de modules te plaatsen heb ik toch echt gereedschap nodig. Maandag dus maar een schroevendraaier meenemen. Om halfvijf wens ik Nick een heel fijn weekend en ga richting huis. Eten is een makkie want er is nog chili over van gisteren.

Zaterdag 13 augustus

Het bekende ritueel, schoonmaken aan de Roadrunner. Beddengoed afhalen en wassen, douche en toilet een grote beurt geven en natuurlijk stofzuigen. Maar eerst begin ik met het zetten van een pot verse koffie. Met een beker verse koffie controleer ik op mijn computer mijn website. Maar wat krijgen we nu, ik kan niet meer inloggen, wat is dit nu weer. De website normaal bekijken gaat gelukkig nog wel goed maar dit is heel vreemd. Via Google gezocht naar verschillende oorzaken en oplossingen maar niet direct iets van een oplossing gevonden. Wel een vaag vermoeden waar ik de oorzaak zou moeten zoeken maar eerst maar eens verder met de schoonmaak.

Rond de klok van twaalf uur is alles aan kant en ga ik even wat boodschappen doen. Ook haal ik gelijk een plastic opbergbox om daar wat zomerkleren in te stoppen die ik in Nederland toch niet nodig heb. Spaart allemaal gewicht en ruimte uit in de koffer die over 12 dagen gepakt moet zijn.

Ik sta er iedere keer weer verbaasd over wat er hier in dit land allemaal kan. In Nederland zouden dergelijke velgen absoluut niet toegestaan zijn.

WP_20160807_14_40_47_Rich

Eenmaal weer thuis aan de Roadrunner kan ik gelukkig het probleem van mijn website snel oplossen, iets heel onbenulligs met het encoding format van een bepaald bestand, pffff was even zweten.

Ik begin alvast met het schrijven van mijn blog voor deze week en selecteer de foto’s alvast, scheelt morgen weer veel werk.  

 

Bonnie update

Ik begin toch te denken dat ik een vergissing heb gemaakt bij de aanschaf van Bonnie. In Nederland zijn we gewent dat een tomatenplant de lucht ingaat, maar bij Bonnie lijkt het er wel op alsof het een soort van potplant is. Met ongeveer 40-50 centimeter hoogte is dit niet wat ik verwacht had. Maar ondanks de beperkte productie smaken de tomaatjes wel heel erg lekker. De komkommerplantjes staan volop in bloei en ik zoek iedere dag of ik al een komkommertje in spe kan ontdekken, helaas tot nu toch nog niets. Waarschijnlijk gaat collega Frans straks profiteren van de komkommertjes, maar ja dan moet hij ze wel iedere dag water geven.

WP_20160813_17_51_50_Rich

WP_20160813_17_51_35_Rich

Maand 3 in California

Zondag 31 juli

Het belooft een heerlijke rustige dag te worden. Laura is op familiebezoek aan de andere kant van de USA en Lianne gaat samen met Nick naar Los Angeles. Ik heb dus alle tijd om mijn blog bij te werken en lekker een beetje te luieren. Het valt toch iedere keer weer tegen hoeveel tijd het kost om alles te schrijven, foto’s te selecteren en aan te passen. In de middag rij ik naar Oxnard om nog eens te gaan kijken bij een aantal huizen die Brigitte had gevonden op internet. Het eerste huis wat ik bezoek ziet er vanaf de buitenkant prima uit en ook de foto’s op internet van het interieur waren hoopvol. Het huis ligt in en rustige buurt en op zo’n 5 a 10 minuten rijden van het strand. Tot mijn verbazing staat er een verhuisauto voor de deur. Zou dit zijn omdat er mensen vertrekken of zouden er nieuwe bewoners intrekken? Ik durf het niet aan om zomaar plompverloren aan te bellen om te vragen of ik even binnen mag kijken. In overleg met Brigitte besluit ik om een mailtje aan de makelaar te sturen om te vragen of zij naar dit huis zou willen kijken. De twee overige huizen die Brigitte had doorgegeven vallen tegen, een beetje vreemde buurt voor de een, de andere echt helemaal afgesloten met een toegangshek zonder bewaker of zo.

Bij thuiskomst rond de klok van 4 begonnen met het echt publiceren van de blog. Nog een paar kleine aanpassingen en dan staat hij on-line. Ik ga even lekker in de tuin zitten en de lokale krant lezen. Eerder als verwacht komt Lianne weer thuis. We eten iets simpels van de barbecue en ik lig redelijk op tijd in bed, morgen begint de werkweek weer.

Maandag  1 augustus

6 uur in de ochtend en de wekker loopt af, “Rise-and-Shine”. Ik bgin met het aanzetten van de computer om te kijken of er nog nieuws is. Beneden zet ik het koffieapparaat aan voor een lekker vers bakkie koffie. Lianne rijd vandaag met mij mee naar kantoor, we vertrekken iets later als dat ik normaal gewend ben en zijn om halfacht op het kantoor. Lianne heeft het, samen met Jaimie, de hele dag druk met afspraken en ik ben de hele dag bezig met het testen en configureren van onze software. Tussendoor geef ik ook nog even aan het payroll bedrijf mijn SSN door.

De dames Laura, Lianne en Jaimie gaan ‘s-avonds met zijn drieën uit eten. Ze hebben mij wel meegevraagd maar ik ga lekker naar huis, nog wat dingen voorbereiden. Een simpele hamburger van de barbecue met wat sla is het avondeten, smaakt nog steeds prima.

 

Dinsdag 2 augustus

Voor Lianne wordt het nu aftellen, morgen vliegt ze alweer naar huis. Ook vandaag heeft ze het weer druk met afspraken op kantoor. Ik begin met het voorbereiden van een bezoek aan een klant morgen. Tussendoor nog wat e-mailtjes afhandelen en eigenlijk vliegt de dag voorbij.

Tussen de middag ga ik samen met Lianne een broodje eten bij Subway, Laura en Jaimie blijven op de zaak lunchen en nemen de nieuwe lunchtafel officieel in gebruik.

WP_20160805_15_12_04_Pro

s-Middags, bij thuiskomst aan de Roadrunner zijn de lokale krantjes weer bezorgd. Er zit ook een extra bijlage bij i.v.m. de Ventura Fair, een soort van Amerikaanse braderie-kermis. Wellicht dat ik daar de komende dagen eens ga kijken.

WP_20160731_16_34_48_Pro 

Woensdag 3 augustus

Vandaag een lange rit voor de boeg, naar Wasco, een klein plaatsje zo’n 20 miles voorbij Bakersfield. Ruim een week geleden ben ik hier samen met Nick ook geweest. Voor dag en dauw, halfzeven, vertrek ik uit Thousand Oaks. Op de weg is het gelukkig nog behoorlijk rustig dus ik kan lekker doorrijden. Het laatste stuk rij ik door eindeloze velden met amandelbomen, er lijkt geen einde aan te komen.

WP_20160803_09_10_37_Pro

WP_20160803_09_10_31_Pro

Iets eerder als verwacht (9:15), en nee ik heb niet veel te hard gereden, arriveer ik bij de klant. Was nog wel even een dingetje met het navigatiesysteem, ik herkende hun vestiging, maar mijn navigatiesysteem wilde mij toch echt ergens verder naar toe leiden, waarschijnlijk een van hun andere ranches.

Suze en George zaten al op mij te wachten en ik kreeg direct koffie aangeboden. Eerder deze week had ik Suze al de inloggegevens doorgemaild voor de Cloud omgeving. Suze is een slimme vrouw, want ze had heel snel door hoe een en ander in zijn werk ging. George had ik nog niet eerder ontmoet en hij vroeg of ik uit kon leggen wat voor een soort bedrijf wij zijn. De vorige keer had Nick dat verhaal gehouden, maar gelukkig had ik goed geluisterd dus kon hetzelfde verhaal zo’n beetje herhalen.

Toen we eenmaal zover waren om de app in gebruik te nemen voor de test liep het iets anders als verwacht. Op de een of andere manier was het niet mogelijk om de app uit de Microsoft Store te installeren. In eerste instantie dacht ik nog dat het aan het nieuwe aangemaakte Microsoft account lag, maar echt duidelijk werd dat niet. George probeerde nog een aantal dingen, maar het wilde niet lukken, balen voor mij. Uiteindelijk maar besloten het dan maar even op mijn computer te installeren en een paar test registraties aan te maken. Dat liep allemaal bijzonder soepel en al vrij snel zat Suze rapportjes te maken op basis van de ingevoerde registraties. Ik heb er een goed gevoel over dat deze twee het wel snappen. Uiteraard wel veel contact houden om te vragen naar hun ervaringen.

Rond de klok van 12 uur rij ik terug richting kantoor. Je kan op de weg duidelijk merken dat ik in een iets minder druk gedeelte van California zit, geen files of wat dan ook. De terugweg heb ik iets anders ingesteld op mijn navigatie omdat ik nog even lang kantoor wil. Een rustige en relaxte route en rond 3 uur ben ik op kantoor. Daar is verder niemand aanwezig en ik loop even door mijn email heen en beantwoord er een aantal. Rond halfvijf sluit ik het kantoor af en rij richting thuis, was een lange dag.

 

Donderdag 4 augustus

Zes uur, de wekker loopt af, tijd voor een nieuwe dag. Ik blijf nog heel even liggen en bij het tweede weksignaal om 10 over 6 ga ik mijn bed uit. De computer wordt vast opgestart en ik spring onder de douche. Beneden snel een verse pot koffiezetten en om iets voor zeven uur rij ik richting kantoor. Het valt me altijd op dat het rond deze tijd nog heerlijk rustig op de weg is. Alleen staat er om zeven uur altijd een file voor de ingang van het Gated Community complex. Allemaal pick-ups met Mexicaanse tuinmannen, schoonmakers etc. Het schijnt dat ze pas om 7 uur het terrein op mogen. Gelukkig ga ik de andere kant op en heb er geen last van.

Een gewone dag op kantoor vandaag, ik hoop eindelijk eens aan een aantal zaken toe te komen die al te lang liggen. Mijn computer geeft aan dat er een Windows update gereed staat en zonder nadenken klik ik op OK. Dat had ik achteraf beter niet kunnen doen want het blijkt dat mijn computer bijna twee uur bezig is met updaten. Het blijkt om de Windows 10 Anniversary Update te gaan die geïnstalleerd wordt. Gelukkig kan ik mijn telefoon gebruiken om e-mailtjes te behandelen.

update

Er is nog een probleempje met een klant in Nederland die door een onhandige actie van hun zelf een aantal gegevens zijn kwijtgeraakt. Daarnaast moet ik nog een tijdelijke oplossing verzinnen voor een andere klant i.v.m. de import van registratiegegevens in hun systeem. Ik kan dit nu mooi op papier uitwerken terwijl mijn computer staat te updaten. Daarnaast kan ik een van de desktopcomputers gebruiken om wat dingen op te zoeken op internet.

Rond het middaguur is de update compleet geïnstalleerd en kan ik verder gaan met mijn werk. Voor de rest verloopt alles volgens plan en besluit ik om halfvijf op huis aan te gaan. Tot mijn grote verrassing zit er bij thuiskomst een enveloppe van Priva in de brievenbus. Ik maak hem open en het is een verjaardagskaart van de directie. Heel attent dat er ook in het buitenland aan gedacht wordt.

WP_20160805_16_57_35_Pro  WP_20160805_16_57_57_Pro

 

Vrijdag 5 augustus

Vandaag een aantal uitdagingen op het programma staan. Gisteren ben ik begonnen met het uitzoeken van een aantal lopende probleempjes en vanochtend ga ik deze oplossen.

WP_20160805_15_11_44_Pro

Vanwege het in elkaar zetten van de lunchtafel was de vloerbedekking in het kantoor behoorlijk vies. Vanochtend dus maar de stofzuiger van de Roadrunner meegenomen en rond een uur of 3 sta ik vrolijk te zuigen in het kantoor. Een ding is zeker, het knapt er wel van op. Met een koud blikje Sprite ga ik nog even zitten en genieten van de schone aanblik.  Om halfvijf besluit ik dat het mooi geweest is, ik sluit het kantoor af en ga op huis aan.

Vrijdag avond toch nog een aantal e-mails van een klant, ze hebben problemen met toegangsrechten tot de nieuw toegevoegde vestiging. Samen met hun ICT man lossen we dit probleem op en ik ga lekker voor de TV hangen, kijken naar de opening van de olympische spelen in Rio.

 

Zaterdag 6 augustus

Ik hoef het eigenlijk niet meer te vertellen, maar voor de nieuwelingen, zaterdag is schoonmaak dag aan de Roadrunner. Ik ben niet zo hel vroeg uit bed, pas om een uur of 8 ga ik naar beneden om verse koffie te zetten. Terwijl de koffie doorloopt controleer ik mijn e-mails, gelukkig geen spannende zaken.

Laura is ook al vroeg wakker en zet tot mijn grote verbazing de stofzuiger al klaar om beneden te zuigen. Ik maak een emmer warm sop en ga boven mijn badkamer en toilet de wekelijkse poetsbeurt geven. Als laatste ook nog even de stofzuiger door de bad- en slaapkamer en de schoonmaakwerkzaamheden zitten er al weer op.

Ik verbaas me er al een tijdje over hoe ze hier huizen bouwen. Vanaf de buitenkant ziet het er allemaal heel indrukwekkend uit, maar feit is dat het net decorstukken zijn. Er wordt een houten geraamte in elkaar gezet, daar timmeren ze planken op en dan gaat er een laagje stucsel overheen om het op steen te laten lijken, heel apart. Dan snap je eigenlijk ook weer niet waarom de huizenprijzen hier zo achterlijk hoog zijn.

WP_20160806_18_30_23_Pro WP_20160806_18_30_59_Pro

’s-Middags nog even wezen kijken naar een huis in Oxnard, maar daar was ik al snel mee klaar. Het huis en de buurt zagen er wel goed uit, maar de achtertuin bestond uit een betonnen plaatsje van 1 bij 2 meter, jammer maar we blijven zoeken. Op de terugweg toch nog even de zeehonden gedag wezen zeggen. Een vlonder helemaal vol met zeehonden en twee stuks heerlijk aan het spelen in het water voor de vlonder.

 

Bonnie update

Afgelopen week zijn de eerste cherrytomaatjes geoogst en opgegeten. Ik moet eerlijk zeggen dat de productie nog een beetje tegenvalt. Met vier geoogste tomaatjes kunnen we nog niet spreken van marktverstoring 😉 De komkommerplant zit nu helemaal vol met gele bloemetjes, ik ben benieuwd wanneer het eerste komkommertje zich gaat ontwikkelen. Met het peperplantje moet ik eens een hartig gesprek gaan voeren, het enige pepertje aan de plant lag afgelopen week op de grond en nieuwe vruchtjes hebben zich nog niet ontwikkeld, zorgelijk 😉