Nico Dekker

Zondag 12 juni

Een rustige dag, toch maar een beetje uitgeslapen en pas rond de klok van 8 opgestaan. Even de mail gecontroleerd en onder de douche. Het ziet er buiten grauw uit, helemaal bewolkt, niet wat ik hier verwacht had. Beneden gelijk een pot koffie gezet en even buiten kijken hoe het met Bonnie gaat.

Bonnie woont sinds vorige week bij ons in de tuin en daar wordt ze goed verzorgd. Iedere ochtend lekker wat water en even kriebelen aan de bloemetjes. Ik ben benieuwd wanneer we de eerste cherry tomaatjes uit eigen tuin kunnen eten.

 

 

Maandag 13 juni

De start van een nieuwe week, het lijkt wel of de tijd hier vliegt, misschien doet ie dat ook wel, de JSF komt per slot van rekening ook uit California ;). Ik probeer in mijn Nederlandse schema te gaan werken, dat betekent vroeg beginnen (rond de klok van 7) en redelijk op tijd naar huis (rond de klok van 4). Ik moet zeggen, dat is nog geen enkele dag gelukt, meestal lopen de dingen toch uit en s-avonds ben ik ook nog wel druk bezig met dingen voor te bereiden en uit te zoeken.
Het kantoor is inmiddels een echte werkplek geworden, nog niet helemaal af, maar goed genoeg om de dagelijkse werkzaamheden te kunnen verrichten. Vandaag via email veel contact gehad met onze bestaande Amerikaanse klanten. Laura is vandaag op stap naar Ikea om daar nog verschillende spullen voor het kantoor te halen. Denk daarbij aan bekers, glazen, prullenbakken, theedoeken etc. Stapje voor stapje nadert het kantoor zijn voltooiing op deze wijze. Vanochtend heb ik onze nieuwe stofzuiger mee naar kantoor genomen om daar eens even flink schoon te maken. Afgelopen vrijdag zijn er bureaulampen gemonteerd en op verschillende plekken lag nog zaagsel. Het is even wennen om te gaan met zo’n Amerikaanse zuiger maar uiteindelijk went het wel. Ik dacht dat het kantoor niet zo groot was, maar alles stofzuigen neemt toch al gauw 3 kwartier in beslag. Net bij het zuigen van de laatste meters komt Nick binnen, het verschil valt hem direct op, of zou het komen omdat hij mij met de stofzuiger in de weer ziet 😉 Na het stofzuigen even bijkomen met een kop koffie en de laatste emails beantwoorden. De eerste dag van de week zit er op.

 

Dinsdag 14 juni

Laura heeft gisteren alle spullen van Ikea mee naar huis genomen. Bekers, glazen, borden, bestel etc. zijn eerst door de vaatwasser gegaan en de theedoeken zijn gewassen en….. gestreken. Gisteravond bij de Walmart ook maar gelijk een tray water en coca cola meegenomen. Dus mijn auto staat vanochtend vol met spullen die naar kantoor moeten. Twee grote Ikea tassen plus de trays met frisdranken. Na een paar keer heen en weer lopen staat alles boven. De frisdranken zet ik alvast in de koelkast, de Ikea spullen mag Laura straks gaan inruimen in de keukenkastjes.

 

Woensdag 15 juni

Ik ben voor mijn doen erg vroeg wakker, rond 4 uur in de ochtend. Dat is lekker, betekent nog even omdraaien en wachten tot de wekker afloopt om 6 uur. Na een paar keer omdraaien besluit ik om halfzes toch maar vast mijn bed uit te komen. Ik start de computer op om te kijken of Brigitte toevallig al thuis is van de training met de honden. Het Skypegesprek wordt vrijwel direct opgenomen en gezellig kletsen we even bij. “Wat ben je trouwens laat” zegt Brigitte opeens. Laat? Hoe kom je daar nu bij, ik kijk op mijn telefoon en zeg “het is hier kwart voor zes”. Het is stil aan de andere kant, nee hoor zegt Brigitte resoluut, het is toch kwart voor 8 bij jou? Ik kijk nogmaals op mijn telefoon en die geeft echt kwart voor zes aan. Ik werp een blik op mijn computerscherm en ……. Sh%t, kwart voor acht. Hoe kan dat nou? Er begint me iets te dagen. Gisteren was er een update voor mijn telefoon en na het installeren wordt de telefoon helemaal herstart. Omdat ik mijn tijd niet automatisch laat instellen op de telefoon staat hij nu gewoon twee uur verkeerd, dat is even balen. Het verklaart ook veel, ik vond het al zo akelig licht vanochtend toen ik vanochtend de eerste keer wakker werd. Alles gaat nu in een rap tempo, douchen, aankleden, spullen pakken en in de auto springen. Uiteindelijk ben ik om halfnegen op kantoor, wel als eerste 😉 Lekker begin van de dag dus.

 

Donderdag 16 juni

Vandaag belooft een drukke dag te worden. Eerst vroeg in de ochtend een Skypegesprek met een collega in Nederland en vervolgens om 11 uur een afspraak bij een klant. Met Gerard zit ik ruim een half uur te Skypen en tenslotte loop ik even rond met de tablet om de inrichting van het kantoor te laten zien.

 

Gelukkig zit de klant waar ik naartoe moet bijna in de achtertuin van het kantoor. Dus tien voor elf vertrek ik en ik ben keurig op tijd voor onze afspraak. In een anderhalf uur durend gesprek bespreek ik de huidige ervaringen van hun met onze software.

In de middag ga ik samen met Laura op weg naar Watsonville, zo’n 5 uur rijden.

Rond kwart voor negen arriveren we in Watsonville en rijden direct door naar het hotel. De eerste aanblik van Watsonville maken je niet echt vrolijk, wat ziet dit er triest uit.

Eenmaal bij het hotel aangekomen de tweede tegenvaller, het hotel doet Watsonville ook eer aan, wat een trieste bedoening. Gelukkig is het maar voor 1 nachtje, maar toch, geen aanrader. Na het inchecken naar onze kamers, Laura pal naast het zwembad en ik ergens aan de achterkant bij een parkeerterrein. Omdat we alle twee best wel moe zijn willen we bijtijds gaan slapen. Maar toch besluiten we nog even om iets te gaan drinken. Het hotel heeft zelf geen bar, maar de receptie wijst ons de weg naar een Mexicaans restaurant waar ook een bar bij zou zitten. Na vijf minuten wandelen komen we bij het restaurant aan, een typisch lokaal Mexicaans restaurant, volgens mij zijn wij de enige “blanken” hier 😉

We nemen plaats aan de bar en bestellen een Mexicaans biertje (Corona), we moeten alle twee wel lachen om de hele situatie. Na het biertje gaan we terug richting hotel om te slapen, nou ja slapen. De muren zijn waarschijnlijk van boardkarton, je kan alles letterlijk horen in de kamer naast je.

 

 

 

 

 

 

 

Vrijdag 17 juni

 

 

 

 

 

 

Slecht geslapen allebei en ‘s-ochtends om kwart voor acht melden we ons voor het ontbijt, alles zelfbediening. Om iets voor halfnegen vertrekken we richting de klant voor de afspraak van 9 uur. We zijn ruim op tijd en moeten zelfs even wachten op Edwin. Vervolgens ruim anderhalf uur gesproken over hun ervaringen en over eventuele verbeteringen. Rond 11 uur rijden we Watsonville uit, op weg naar “huis”, ruim 500 kilometer voor de boeg.

 

 

 

 

 

Twee korte tussenstops om te tanken en de benen te strekken. Rond de klok van half vijf arriveren we bij ons kantoor in Camarillo waar Laura’s auto nog stond. Nu nog het laatste stukje naar Thousand Oaks. Om 5 uur ploffen we allebei doodvermoeid neer op onze tuinset, was een drukke dag. Gelukkig hebben we een heel weekend om bij te komen J

 

Zaterdag 18 juni

Lekker uitgeslapen tot halfacht en vervolgens beneden een potje koffiegezet en een glas jus d’orange ingeschonken.

Zaterdag is door ons tot schoonmaak dag bevorderd, dus dat betekent stofzuigen, beddengoed wassen, douche en wc schoonmaken. De stofzuiger staat nog op kantoor, dus die ben ik maar even gaan halen. Heerlijk weer, de zon schijnt al volop, het beloofd een mooie dag te worden. Op de terugweg besluit ik gelijk even langs de Avis te rijden om de autohuur te verlengen en even te vragen waar een goede autowasstraat zit, de auto ziet er niet meer uit, kan bijna niet meer door de ruiten kijken door het stof. Het verlengen verloopt soepel en Carlos van Avis biedt aan even mee te rijden naar de autowasserette omdat een andere huurauto er ook doorheen moet. Avis betaald trouwens de kosten voor het autowassen, netjes. Een hele aparte ervaring, de autowasserette hier.

 

 

 

 

 

 

Je verlaat je auto en na ongeveer een kwartiertje, ja het was druk, komt de auto de wasstraat weer uit. Vervolgens begint een bataljon aan Mexicanen de auto droog te wrijven en poetsen, gewoon buiten onder de Californische zon die nu wel heel uitbundig schijnt, top! Rijdt altijd toch wel een stuk fijner in een schone auto.

s-Middags gaan we om 4 uur barbecueën bij een toekomstige collega vanwege een verjaardag van een van de kinderen. Eerst nog even naar winkelcentrum The Oaks om met mijn Microsoft horloge terug te gaan. Vorig jaar november hier gekocht en deze week is ineens het hele rubberen bandje gescheurd, niet handig.

Eenmaal aangekomen bij het winkelcentrum blijkt dat de Microsoft Store daar niet meer zit, balen dus, dat gaat opsturen worden. s-Middags dus maar via de Microsoft website een “call” aangemaakt voor retourzending van een Microsoft Band. Vervolgens een verzendlabel uitgeprint dus maandag maar eens kijken hoe ik dat via Fedex ingepakt en verzonden krijg. Iets na vier uur arriveren we in Simy Valley bij het huis van Jaimie en Robert. Bij de voordeur hangen de slingers al, dus we staan bij het goede huis. Er zijn ook twee collega’s van Robert met vrouw en kinderen, een gezellige drukke boel dus. Robert heeft speciaal voor deze gelegenheid Heineken bier gehaald, best wel lekker als je dat een tijd niet gedronken hebt 😉 Ik ben al min of meer aan het veramerikaniseren (is dat een goed woord?) en drink thuis gewoon Budweiser en ja met al die Mexicanen hier ontkom je af en toe ook niet aan een Corona met een schijfje limoen.

Voor het eerst in 3 weken is het s-avonds ook een aangename temperatuur om buiten in de tuin te zitten. Robert tovert met behulp van zijn Amerikaanse collega lekkere dingen op de barbecue. Zalm met groene asperges, kip, spare ribs, mais kolfen en iets van een roast beef. Heerlijk gegeten! Rond een uur of 9 rijden we in het donker terug naar huis (Thousand Oaks).

Laura is behoorlijk moe en besluit vrijwel direct naar bed te gaan, ik beantwoord nog even wat mailtjes van een klant, ja ook op zaterdagavond gaat het werk door ;). Omdat het nog geen 10 uur is werk ik alvast mijn blog een beetje bij, scheelt zondag weer wat tijd. Rond 10 uur nog even Skypen met Brigitte die dan net haar bed uit is. De zaterdag zit er ook weer op, het schijnt zondag een bloedhete dag te worden, temperaturen van rond de 35 graden. Ik zeg laat maar komen die Californische temperaturen.

Bonnie Update 

Het lijkt er op dat Bonnie het hier prima naar haar zin heeft aan de Roadrunner Av. Vandaag de eerste kleine cherry tomaatjes kunnen waarnemen. Tuurlijk, ze wordt hier ook uitstekend verzorgd, iedere ochtend water, dieven en een beetje trillen. Go Bonnie, Go!